Nadat we vorige week onze eerste wedstrijd hadden gewonnen, was het nu tijd voor onze eerste thuiswedstrijd ooit. Inmiddels weten we ongeveer wat de lijnen zijn van het veld die gebruikt worden bij een potje zaalvoetbal; weten we dat we niet mogen ingooien in de zaal en als afsluiter weten we dat Elise niet te hard mag schieten op doel.
Voor de wedstrijd kregen we al te horen dat er waarschijnlijk flink wat publiek zou komen kijken, waar de meeste spelers toch wel flink de zenuwen van kregen. De afwezigen van vandaag waren Charissa en Laura, die allebei moesten werken. Wel hadden we het debuut van Rianne Oldenbeuving.
Aangezien we vandaag tegen een goede tegenstander zouden spelen, werd er voor gekozen om compact te gaan spelen met balbezit van de tegenpartij en ons in te laten zakken op onze eigen helft. De wedstrijd begon ongeveer 10 minuten eerder, omdat de aanwezige scheidsrechter er wel klaar voor was. Beide teams waren het er mee eens, dus de wedstrijd kon beginnen.
Na enkele minuten spelen kwamen we erachter dat onze tactiek ook gekozen werd door de tegenstander. Bij ons was dat nog een beetje wennen, maar onze tegenstander wist precies wat ze moesten doen. Gelukkig hebben wij een aantal spelers die uit het niks een kans kunnen creëren in de kleine ruimte. Na wat rondspelen, was het Sanne die een klein gaatje kreeg om te schieten en gelijk de 1-0 op het scorebord liet noteren. Binnen 5 minuten kreeg ze bijna precies dezelfde kans weer en schoot ze ditmaal in de andere hoek de 2-0 binnen.
Inmiddels stroomde de tribune vol met publiek en werden we wat zenuwachtiger. Toch spannend zoveel publiek op een doordeweekse dinsdagavond, maar gelukkig bleef het voetbal lekker gaan. Het ging zelfs zo goed dat we alleen maar met zijn allen bleven aanvallen, waardoor er met balverlies ineens niemand meer achterin stond en de 2-1 viel. Gelukkig schoot onze inschuivende laatste man Ylona nog de 3-1 op het scorebord, zodat we met een verschil van 2 doelpunten de rust in konden gaan.
Aangezien de tegenstander steeds beter werd en we onze voorsprong vast wilden houden, hebben we de nadruk gelegd voor de 2e helft op het voorkomen van doelpunten. Rianne O, Debora, Wieke en Joanne moesten dus zorgen dat het veld klein werd zodra de tegenstander de bal had. Verder moesten deze spelers zorgen dat als Ylona of Sanne van achteruit doorschoof naar voren, dat dan 1 van deze 4 gelijk de positie achterin over zou nemen. Mochten ze er dan toch doorkomen dan hadden we gelukkig altijd Rianne Z nog op doel om ze alsnog tegen te houden.
Ook de 2e helft bleven we maar aanvallen en kwamen er volop kansen. Op een gegeven moment schoot Ylona van grote afstand op doel en ging de bal via de lat in het doel. Helaas dacht de scheidsrechter er anders over en speelden we door. Toevallig was op dat moment 1 van de toeschouwers aan het filmen en konden we zien dat de bal wel bijna een meter over de doellijn was gegaan, misschien tijd voor de VAR in de 2e klasse in het dameszaalvoetbal? Gelukkig nam Ylona revanche, door na een 3 dubbele een twee met Elise de 4-1 in te tikken. Ook Rianne Z werd de 2e helft flink onder handen genomen door de tegenstander, maar wist meerdere malen een doelpunt te voorkomen. Uiteindelijk maakte de tegenstander toch nog een doelpunt en prikte Elise er ook weer een doelpunt in, zodat de uitslag eindigde met een 5-2 overwinning.
Het harde werken voor je team, het altijd positief zijn tegen elkaar, het enthousiasme waarmee gespeeld werd en de doelpunten die gevierd werden, was een genot om naar te kijken. Stiekem hadden we ook genoten van de vele supporters die zich op de tribune hadden verzameld. Bedankt namens het hele team!
Edwin